ความชุกของลูกน้ำยุงลาย

การวิจัยเชิงสำรวจนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความชุกของลูกน้ำยุงลายและระบุประเภทของภาชนะที่เสี่ยงต่อการแพร่พันธุ์ของยุงในตำบลเข็กน้อย อำเภอเขาค้อ จังหวัดเพชรบูรณ์ กลุ่มตัวอย่างจำนวน 612 ครัวเรือน คัดเลือกโดยวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้นภูมิ ข้อมูลที่รวบรวมได้บันทึกในแบบสำรวจซึ่งใช้จากกรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข ประเทศไทย การสำรวจดำเนินการตั้งแต่เดือนกรกฎาคมถึงกันยายน 2563 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ดัชนีความชุกของยุงลายบ้าน ได้แก่ ร้อยละของบ้านที่มีลูกน้ำเข้ารบกวน (House Index, HI) ร้อยละของภาชนะขังน้ำที่มีลูกน้ำเข้ารบกวน (Container Index, CI) และจำนวนภาชนะที่พบลูกปลาต่อ 100 หลังคาเรือน (Breteau Index, BI) ตามเกณฑ์ของกรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข ประเทศไทย. จำนวนภาชนะที่พบลูกน้ำแสดงเป็นร้อยละ ผลการวิจัยพบว่า HI, CI และ BI เท่ากับ 37.42, 10.49 และ 65.20 ตามลำดับ ภาชนะเพาะพันธุ์ยุงลายบ้านในร่มและกลางแจ้งที่พบมากที่สุด ได้แก่ ภาชนะใส่น้ำ (ร้อยละ 49.6) ยางรถเก่า (ร้อยละ 27.3) ภาชนะประดิษฐ์ (ร้อยละ 18.5) อ่างบัวและของเหลือใช้จากธรรมชาติ (ร้อยละ 18.5) จากความชุกของค่าดัชนีลูกน้ำ ยุงลายบ้าน สูงเกินเกณฑ์มาตรฐานของกรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข ประเทศไทย จึงควรมีกิจกรรมเฝ้าระวังเชิงรุกในการป้องกันโรคที่เกิดจากยุงลายในบริเวณนี้