หนังสือเดินทาง

ในอดีต อำนาจตามกฎหมายในการออกหนังสือเดินทางขึ้นอยู่กับการใช้ดุลยพินิจของผู้บริหารแต่ละประเทศ หลักการทางกฎหมายบางอย่างปฏิบัติตาม กล่าวคือ ประการแรก พาสปอร์ต จะออกในนามของรัฐ ประการที่สอง ไม่มีบุคคลใดมีสิทธิตามกฎหมายในการออกหนังสือเดินทาง ประการที่สาม รัฐบาลของแต่ละประเทศใช้ดุลยพินิจของผู้บริหาร มีดุลยพินิจที่สมบูรณ์และปราศจากข้อผูกมัดที่จะปฏิเสธการออกหรือเพิกถอนหนังสือเดินทาง และประการที่สี่ ดุลยพินิจหลังนั้นไม่อยู่ภายใต้การพิจารณาของศาล อย่างไรก็ตาม นักวิชาการด้านกฎหมายรวมถึง AJ Arkelian ได้โต้แย้งว่าวิวัฒนาการของกฎหมายรัฐธรรมนูญของประเทศประชาธิปไตยและกฎหมายระหว่างประเทศที่ใช้บังคับกับทุกประเทศในปัจจุบันทำให้หลักการทางประวัติศาสตร์เหล่านั้นล้าสมัยและไม่ชอบด้วยกฎหมาย