ในตัวอย่างหนึ่ง งูทะเลบางสายพันธ์ได้ขยายความไวแสง UV-Blue ของมัน งูทะเลหากินบนพื้นทะเลในระดับความลึกเกิน 80 เมตร

ในตัวอย่างหนึ่ง งูทะเลบางสายพันธ์ได้ขยายความไวแสง UV-Blue ของมัน งูทะเลหากินบนพื้นทะเลในระดับความลึกเกิน 80 เมตร แต่จะต้องว่ายขึ้นสู่ผิวน้ำเพื่อหายใจอย่างน้อยหนึ่งครั้งทุก ๆ สองสามชั่วโมง งูพิษ ความไวแสง UV-Blue ที่เพิ่มขึ้นนี้ช่วยให้งูมองเห็นได้ในสภาพแสงที่แปรปรวนของเสาน้ำทะเล นอกจากนี้ สัตว์มีกระดูกสันหลังส่วนใหญ่มีโครโมโซมคู่ซึ่งส่งผลให้มียีนเดียวกันสองชุด ในไพรเมตที่กินผลไม้บางชนิด สำเนาทั้งสองชุดอาจแตกต่างกันเล็กน้อย (อัลลีล) ทำให้เกิดเม็ดสีที่มองเห็นได้ซึ่งมีคุณสมบัติทางสเปกตรัมต่างกัน ทำให้มองเห็นสีได้มากขึ้น การศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่างูทะเลบางชนิดใช้กลไกเดียวกันในการขยายการมองเห็นใต้น้ำด้วยอัลลีลที่ไวต่อรังสียูวีและอัลลีลที่ไวต่อสีน้ำเงิน ดร. เคท แซนเดอร์ส รองศาสตราจารย์แห่งมหาวิทยาลัยแอดิเลดและผู้เขียนอาวุโสกล่าวว่า "อัลลีลต่างๆ ของยีนเดียวกันสามารถใช้โดยสิ่งมีชีวิตเพื่อปรับสภาพแวดล้อมใหม่ได้ กรุ๊ปเลือด ABO ในไพรเมตเป็นผลมาจากอัลลีลที่แตกต่างกันของสิ่งเดียวกัน ยีน อย่างไรก็ตาม แม้ว่ากลไกนี้จะมีความสำคัญมากต่อการปรับตัวของสปีชีส์ แต่ก็ยังมีรายงานที่ไม่ดีนัก สำหรับการมองเห็น มีรายงานเกี่ยวกับออปซินที่มีความยาวคลื่นยาวของไพรเมตบางชนิดเท่านั้น แต่การศึกษาของเราชี้ให้เห็นถึงคู่ขนานที่น่าสนใจกับงูทะเลดำน้ำ”