เรตินาเป็นชั้นเนื้อเยื่อประสาทที่ไวต่อแสง

เรตินาเป็นชั้นเนื้อเยื่อประสาทที่ไวต่อแสงซึ่งประกอบด้วยเซลล์รับความรู้สึกหลายเซลล์ เรียกว่าเซลล์รับแสงหรือเซลล์รับแสงเช่นเดียวกับเซลล์ประสาท ที่เกี่ยวข้อง และเซลล์ประเภทอื่นๆ  ดวงตา  ทั้งหมดทำงานร่วมกันเพื่อทำให้คนเรามองเห็น สำหรับการมองเห็น มีเซลล์รับแสงอยู่ 2 ชนิด ได้แก่ เซลล์รูปแท่งและเซลล์รูปกรวย แท่งช่วยให้มองเห็นภาพขาวดำได้ ส่วนใหญ่อยู่ในแสงสลัว ในขณะที่แท่งช่วยให้มองเห็นสีต่างๆ ในเวลากลางวัน แรงกระตุ้นของแสงและสีที่ได้รับจากเซลล์รับแสงเหล่านี้จะถูกส่งไปยังเซลล์ประสาทที่เกี่ยวข้องของเรตินา ซึ่งในส่วนของมันจะส่งสัญญาณเหล่านี้ผ่านทางเส้นประสาทตาไปยังศูนย์การมองเห็น (เปลือกสมองส่วนการมองเห็น) ของสมอง จุดที่เส้นใยประสาทตาหลุดออกจากลูกตา (จานรับแสง) ไม่มีเซลล์ไวแสงใดๆ ดังนั้นจึงไม่ไวต่อแสงและเรียกว่า "จุดบอด"